Fiction

ਪਰ ਮੈਂ ਇਸ ਨਾਵਲ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਦੀ ਗੰਦੀ ਦਲਦਲ ਵਿਚ ਖੁੱਭੀ ਤੇ ਆਰਥਿਕ ਲਿਹਾਜ ਨਾਲ ਵੀ ਕੜਾਕੜ ਟੁੱਟਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਉਚ-ਮੱਧ ਜਮਾਤ ਦਾ ਕਲਿਆਣ ਕੇਵਲ ਮੱਧ ਸ਼ੇ੍ਰਣੀ ਨਾਲ ਹੀ ਮਿਲ ਕੇ ਤੁਰਨ ਵਿਚ ਹੈ, ਦੱਸਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਮਨਚਲੇ ਪਾਤਰਾਂ, ਮਾਹੌਲ ਦੀ ਬੇਰਸ ਬੋਲੀ, ਨੀਵੇਂ ਇਖਲਾਕ ਤੇ ਚੰਚਲ ਸੁਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਹੋ ਕੇ ਚਿਤਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕਿਵੇਂ ਇਹ ਲੋਕ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀਆਂ ਤੇ ਪਿਆਰ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰਿਆਂ ਨਾਲ ਠੱਗੀਆਂ, ਲਾਰੇ, ਧੋਖੇ ਤੇ ਬੇਵਫਾਈ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਤਬਕਾ ਹਾਲਾਤ ਦੀਆਂ ਤਲਖੀਆਂ, ਜਿਹੜੀਆਂ ਅਵੱਸ਼ ਵਾਪਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਤੋਂ ਘਬਰਾ ਕੇ ਧਾਰੋ-ਧਾਰ ਰੋਂਦਾ ਹੈ, ਖੁਦਕਸ਼ੀ ਵੱਲ ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਏਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜਤਵ ਨੂੰ ਵੀ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਇਸ ਦੇ ਪਾਤਰ ਏਨੇ ਜਜ਼ਬਾਤੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਖ਼ੁਦੀ ਦੀ ਮਮੂੁਲੀ ਲਹਿਰ ਵਿਚ ਬਾਵਰੇ ਹੋ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਮਾਜੀ ਜੱਦੋ-ਜਹਿਦ ਵਿਚ ਇਹ ਲੋਕ ਕਿਰਤੀ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੇ ਭਰੋਸੇ ਦੀ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਪੂਰਦੇ।